سوره 6. انعام آيه 88 و 89

پيام ها / 1- هدایت واقعى ، هدایت خداوند است . هدایت ‏هاى دیگر ، سراب است. «ذلك هدى اللَّه» 2- هدایت ، كار خداست . حتّى پیامبران ، از خود راه هدایتى ندارند . «یهدى به مَن یشاء» 3- شرك ، عامل محو و باطل شدن كارهاست . «لو اشركوا لحبط» 4- در سنّت الهى ، تبعیض نیست . حتّى اگر پیامبران شرك ورزند ، تنبیه مى‏ شوند ، چون اصالت با حقّ است ، نه اشخاص . (با توجّه به اینكه آیات قبل مربوط به انبیا است). «ولو أشركوا» 5 - انبیا معصومند و غبار شرك هرگز بر دامانشان نمى ‏نشیند . ...

6. سوره انعام آيات 85 و 86 و 87

...نکته ها / برخى گمان كرده ‏اند كه ذريّه تنها به نوه‏ هاى پسرى گفته مى‏ شود ، در حالى كه حضرت عيسى كه پدر نداشت و تنها از طرف مادر به ابراهيم ‏عليه السلام منسوب بود ، در اين آيه از ذريّه حضرت ابراهيم به شمار آمده است . «و من ذرّيّته ... عيسى» امام صادق و امام كاظم عليهما السلام به استناد همين آيه ، اهل‏بيت ‏عليهم السلام را كه از طرف مادر به پيامبر مى‏ رسند ، ذرّيه رسول اللّه و ابناء رسول اللّه دانسته ‏اند . فخررازى نيز در تفسير خود ، اين نكته را پذيرفته است .

6. سوره انعام آيه 84

پيام ها / 1- فرزند صالح ، هديه و موهبت الهى است . «وهبنا - نجزى» 2- پيامبر زادگى به تنهايى سبب افتخار نيست ، ذرّيه ابراهيم ، خودشان كمالاتى داشتند و از هدايت الهى برخوردار بودند . «كلاً هدينا» 3- سنّتِ هدايت و بعثت ، همواره جريان داشته است . «ونوحاً هدينا من قبل» 4 - الطاف الهى بى ‏حساب و جهت به كسى داده نمى‏ شود . «كذلك نجزى المحسنين»

6. سوره انعام آيه 82, 83

پيام ها / 1- آفت ايمان ، ظلم و شرك و به سراغ رهبران غير الهى رفتن است. «آمنوا و لم‏يلبسوا ايمانهم بظلم» 2- حفظ ايمان ، مهمتر از خود ايمان است. «لم‏يلبسوا ايمانهم بظلم اولئك لهم الامن» 3- امنيّت و هدايت واقعى ، در سايه ‏ى ايمان و عدالت است . «آمنوا... لهم الأمن و هم مهتدون» (نه مؤمنانِ ظالم ، هدايت يافته‏ اند و نه عدالت‏خواهان بى ‏ايمان) 4 - تا ايمان خالص نباشد، دلهره است. «و لم يلبسوا ... بظلم ... لهم الأمن» 5 - علم و حكمت دو شرط لازم براى تدبير و مديريّت است . «اِنّ ربّك حكيم عليم»

6. سوره انعام آيه 81

پيام ها / 1- از تهديدات موهوم ، نهراسيد . «كيف أخاف ما أشركتم» 2- امنيّت روحى ، در پرتو توحيد حاصل مى ‏گردد . «كيف أخاف ما أشركتم» 3- عقائد دينى بايد بر اساس دليل و برهان باشد . «كيف ما أشركتم باللَّه ما لم يُنزّل به عليكم سلطانا» 3- در بحث و مناظره ، نبايد تعصّب مردم را تحريك كرد . «فأىّ الفريقين» و نفرمود : ما در امان و شما در خطريد.

6. سوره انعام آيه 80

پيام ها 1- اهل باطل، تعصّب دارند. «حاجّه قومه» (آنگونه كه اگر بدهكار را آرام بگذارند طلبكار مى ‏شود، قوم منحرف هم به جاى شرم از شرك خود، قد علم كرده احتجاج مى ‏كنند) 2- تعصّب و پافشارى اهل باطل، شگفت‏ آور است. «أتحاجّونى فى اللَّه» 3- موحّد، حتّى اگر تنها باشد، از مقابله با يك جمعيّت نگرانى ندارد. «أتحاجّونى فى اللَّه... و لا اخاف...» 4- حقّ جويى از انسان است ولى هدايت از خداست. «هَدانِ» (حتّى انبيا نياز به هدايت الهى دارند)

6. سوره انعام آيه 79

پيام ها 1- همين كه راه حقّ براى ما روشن شد ، با قاطعيّت اعلام كنيم و از تنهايى نهراسيم. «اِنّى وَجّهت» 2- كسى كه از پرستش بت‏هايى جزيى، مادّى، محدود و فانى بگذرد، به معبودى كلّى، معنوى، بى‏ نهايت و ابدى مى‏ رسد. «للّذى فطر السموات والارض» 3- در جلوه‏ها غرق نشويد كه دير يا زود، رنگ مى ‏بازند، به خدا توجّه كنيد كه جلوه آفرين است. «فَطَر السموات والارض» 4- انسان مى‏ تواند به جايى برسد كه عقائد باطل نسل‏ها و عصرها را درهم بشكند. «و ما أنا من المشركين» 5 - توحيد ناب، همراه با برائت از شرك است. «و ما أنا من المشركين»

6. سوره انعام آيه 78

پيام ها 4- كوچكى و بزرگى اجسام مهم نيست، همه آنها چون متغيّر و ناپايدارند، پس نمى‏ توانند خدا باشند. «هذا أكبر» 5 - شيوه‏ ى تعليم حقّ يا انتقاد از باطل ، بايد گام به گام باشد. ابتدا نفى ستاره ‏و ماه و در نهايت خورشيد. «فلمّا رءا الشمس... قال» 6- برائت از شرك، «فرياد ابراهيمى» است. «اِنّى برى‏ء ممّا تشركون» 7- برائت از «شرك» است، نه از «افراد». «ممّا تشركون»، نه «منكم».

6. سوره سوره انعام آيه 77

نکته ها كلمه‏ ى «بازغ» از «بزغ»، به معناى شكافتن و جارى ساختن خون است. امّا در اينجا گويا طلوع خورشيد و ماه ، پرده‏ ى تاريكى شب را مى‏ شكافد و سرخى كم رنگى در اطراف خود پديد مى‏ آورد. [401] ابراهيم عليه السلام هم با ستاره پرستان برخورد كرد، هم با ماه و خورشيد پرستان. [402] به گفته ‏ى بسيارى از مفسّران، گفتگوى حضرت ابراهيم با مشركين منطقه‏ ى بابل بود. انسان در هر فرضيه ‏اى كه به بن بست رسيد، بايد بدون لجاجت، مسير را عوض كند. بر خلاف مشهور كه مى‏ گويند: مرد آن است كه روى حرف خود بايستد و پافشارى كند، اين آيه به ما مى‏ گويد: مرد آن است كه حرفش «حقّ» باشد، گرچه با تغيير موضع باشد.

6. سوره انعام آيه 74

6. سوره انعام آيه 74