ایام فاطمیه ؛ شهادت « اُمّ اَبیها » حضرت فاطمه زهرا س بر محضر مبارک مولایمان آقا امام زمان و نائب بر حقش حضرت امام خامنه ای و دوستداران اهل بیت ع بخصوص شیعیان جهان تسلیت و تعزیت باد
بحث کوتاهی در باره زندگانی ام الائمّه ، صدّیقه طاهرة ، فاطمه زهرا سلام الله علیها »
اسم آن خانم ، فاطمه است و برای آن بزرگوار هشت لقب ذکر کرده اند : صدّیقه ، راضیه ، مرضیّه ، زهرا ، عذرا ، مبارکه و طاهره . از بعضی روایات استفاده می شود که زکیّه و محدّثه از القاب آن خانم است و کنیه او « اُمّ اَبیها » است .
عمر آن بزرگوار تقریباً هیجده سال است . در روز جمعه بیستم جمادی الثانی سال دوم بعثت بدنیا آمد و سال یازدهم از هجرت ، سوم جمادی الثانی بدست گردانندگان سقیفه بنی ساعده شهید شد . »»» ادامه مطلب
فاطمة الزهرا :
اگر خورشيد جهان افروز بود ، برتر از اين مشعل پر شكوه آسمانى ، والاتر از اين كانون نور و روشنايى ، برتر از اين ارزانى دارنده زندگى و حركت و حرارت و طراوت و نشاط و آسايش بود !
و اگر ماه بود :
زيباتر از اين شمع شب افروز و دلرباتر از اين سمبل و نمونه جمال و زيبايى و روشنى بخش تر از اين چراغ منظم و اسرارآميز ، و شكوهمندتر و خيره كننده تر و تحسين برانگيزتر از اين آفريده فرمانبردار و اين رهرو گرم رفتار و اين آيت و نشان اقتدار و عظمت خدا بود !
اگر زمين بود :
رنگين تر از اين خوان گسترده ، پربركت تر از اين گنجينه معادن ، پر رازتر از اين دربردارنده عجايب ، شگرف تر از اين آفريده پراسرار ، گسترده تر از اين عرصه پهناور و پاك و پاكيزه تر از هر زمين طيب و طاهرى بود كه انواع گلها و گياهان و دانه ها و ميوه ها را به فرمان خدا مى روياند و در دامان خويش مى پرورد !
و اگر كوه بود :
اين سمبل شكيبايى و پايدارى و مقاومت و رمز استوارى و پايمردى بود ، به راستى قله اى پرفراز ، سر به آسمان ساييده ، تسخيرناپذير و ثابت و پايدار در برابر طوفانها ، گردبادها و امواج بنيان كن حوادث بود .
اگر درياى خروشان و مواج و پر تلاطم بود :
اين سرچشمه طراوت ، نشاط، خرمى و شادابى زندگى و موجودات زنده بود ، انبوه انبوه لؤ لؤ و مرجان ، مرواريد ، گوهرهاى رخشان و گرانبها و ناياب را در خود داشت !
و اگر اقيانوس ژرف و بى كرانه بود :
به راستى كه پراسرارتر از اين گنجينه اسرار ، و سرشارتر از اين مخازن عجايب ، و پر رازتر از اين معماى شگفت انگيز آفرينش و پرثمرتر و مفيدتر از اين سفره احسان خدا بود .
اگر آبشار ريزان و شفاف و زلال بود :
با همان شفافيت جان و زلالى دل و پاكى قلب و طهارت روح و قداست روان ، هماره دانش و بينش ، درايت و فرزانگى ، آگاهى و آينده نگرى ، ژرف انديشى و هدفدارى ، عشق و اخلاص ، فداكارى و ايثار، گذشت و صفا، شهامت و شجاعت ، عظمت و كرامت ، مهر و محبت ، دگردوستى و مردم خواهى ، حق جويى و حق گويى ، حق طلبى و حق پرستى ، آزادگى و آزادمنشى ، توحيد و تقوا، امانت و راستى ، درخشندگى و روشنگرى ، شگفتى و شگرفى ، پارسايى و پايدارى ، همت و اعتماد به نفس ، ايمان و عرفان و ديگر ارزشهاى والاى انسانى و خداپسندانه ، هماره از شاخسار وجودش بر تشنگان و جويندگان آب حيات ريزش داشت !
و اگر باران بود :
باران رحمتى را مى ماند كه دانه هاى بى شمار قطرات جان بخش و زلال و پاك و زندگى ساز و شفابخش و بموقع خود را براى زنده ساختن زمين و زمان ، گل و گياه ، دانه و ميوه ، پرنده و انسان ، سخاوتمندانه مى باراند تا از سويى ميكربهاى كشنده و هستى سوز ، بدانديشى ها و بدخواهى ها، كج فهمى ها و كودنى ها ، خودخواهى ها و خودپرستى ها ، شرارت ها و حماقت ها ، تجاوزها و زورگويى ها ، هواها و هوسها ، نوع پرستى ها و بت تراشى ها ، حق كشى ها و شيادى ها ، تملق ها و چاپلوسى ها ، وابستگى ها و دنباله روى ها ، سنگدلى ها و بى رحمى ها و تمامى ضد ارزشها را از كران تا كران زمين پاك خدا بشويد و يكسره با زباله دان تاريخ بريزد و نابود سازد ، و از دگر سو گل ها و گل بوته هاى نيكبختى و بهروزى را بروياند و بپرورد و شكوفا سازد و به ميوه بنشاند و زندگى را عطرآگين كند .
اگر رعد بود :
فريادش رساتر و غرشش تكان دهنده تر و طنين جاودانه اش ‍ براى بيدار ساختن خواب رفتگان و هشيارى بخشيدن به غفلت زدگان و به هوش آوردن كسانى كه دچار انواع مستى ها و پستى ها هستند ، كارسازتر و هشداردهنده تر بود !
و اگر برق بود :
نور خيره كننده اش مشعل پرنور فرا راه ، چراغ راه هدايت و روشنى بخش مسير براى راه جويان و راه پويان آرمان خواه و هدفدار بود !
اگر گل بود :
اين سمبل جمال و كمال و تجسم بارز زيبايى و دلاويزى و دل انگيزى بود ، به راستى زيباتر از همه گل ها، جالب تر از همه لاله ها، عطرآگين تر و ظريف تر از همه گلبرگ ها، تفكرانگيزتر از همه شكوفه ها و دل انگيزتر از تمامى دشت هاى پوشيده از گل و سنبل و باغستان هاى پر از لاله ها و شكوفه هاى رنگارنگ بود !
و اگر سرو :
اين سرمشق پايدارى و برافراشتگى بود ، خداى را سوگند ! كه برافراشته تر و پايدارتر و شكيباترين آنها در برابر تندباد حوادث بود !
اگر دختر بود :
دخترى بى همتا و بى همانند ، دخترى سرشار از خردمندى و خردورزى ، ادب و عاطفه ، پاكى و صفا ، معنويت و فضيلت ، كمال و جمال ، خدا جويى و خدا خواهى ، خدا بينى و خدا پرستى ،ايمان و پروا ، توحيد و توكل ، شهامت و دليرى ، عفاف و درستى ، دانش و آگاهى ، ژرف نگرى و نوانديشى ،شهامت و شجاعت ، زيبندگى و برازندگى ، حق شناسى و انصاف ، عدالتخواهى و دادگرى ، حق طلبى و ستم ستيزى ، آزادگى و آزادمنشى و به يك كلام راز و رمز خلقت و معماى انسانيت بود كه لقب بلند ام ابيها را از پيامبر گرفت و بارها آن كاروانسالار انسانيت دست او را بوسه باران ساخت و با همه وجود فرمود : ((فاطمه جان ! پدرت به قربانت !))
و اگر زن بود :
بانويى بى نظير و بى مثال ، شاخص و نمودار كامل يك بانوى نمونه ، اسوه راستين و پرشكوه و بالنده زن آزاده و آزادانديش و اسطوره جاودانه جنس زنان و در ميدان جلوه هاى شكوه زن بودن پايدارتر از كوه ها و مقاوم تر از رودبارهاى هميشه جارى و چشمه سارهاى هماره جوشان بود .
اگر مادر بود :
در عرصه مادرى لطيف تر از شبنم بهار ، نوازشگرتر از نسيم سحر ، ظريف تر از برگ زيباى گل ، و عطرآگين تر و دوست داشتنى تر از لاله هاى معطر بود . »»» ادامه مطلب
امتياز ديگر دخت گرانمايه پيامبر ، نام هاى جاودانه و زيبا و بلند آوازه اى است كه پس از طلوع خورشيد جهان افروز وجودش از آسمان براى پيامبر آمد و فرشتگان ، آنها را با شكوه و احترام بدرقه كردند و هر كدام از اين نام ها بيانگر بعدى از ابعاد وجود آن بانوى فرزانه است .
لفاطمة (عليها السلام ) تسعة اسماء عندالله : فاطمة والصديقة والمباركة والطاهرة والزكية والراضية والمرضية والمحدثة والزهراء .
براى ريحانه پيامبر ، فاطمه (عليها السلام ) ، در بارگاه خدا نه نام مقدس و باعظمت است ؛ اين نام هاى بلند عبارتند از :
پاره اى از دانشوران ، افزون بر اين نام هاى باعظمت ، نام هاى ديگرى نيز براى آن حضرت آورده اند كه از جمله آنها عبارتند از :
گفتنى است كه هر كدام از اين نام ها و نشان هاى آن حضرت كه در روايات آمده است ، داراى مفهوم و محتوايى ويژه و نشانگر بعدى از ابعاد شخصيت پرشكوه و الهام بخش اوست ، كه براى نمونه به پاره اى از آنها اشاره مى رود .
مهمترين القاب گرانقدر و نورانى آن پيشواى يگانه فاطمه زهرا عبارتند از :
فهيمه : تجسم خرد و شعور و فهم
حكيمه : آراسته به فرزانگى و حكمت
عقيله : خردمند و خردورز
عليمه : نمونه دانايى و آگاهى
عالمه : بزرگ بانوى دانشمند و دانشور
جليله : گرانقدر و بزرگوار
معظمه : گرامى و باعظمت
محتشمه : دارنده حشمت و حرمت بسيار
معصومه : آراسته به مقام والاى عصمت
جميله : زيباى ظاهر و باطن
مطهره : پاك و پاكيزه از هر نقطه منفى و نازيبا
صفيه : برگزيده بارگاه خدا
صابره : شكيبا و پرصلابت در برابر توفان ها
شريفه : پر شرافت
رشيده : دارنده شخصيت كامل و جامع
كريمه : گرانقدر و گرامى
سيده : بانوى راستين
عفيفه : سمبل عفاف و پاكى
رحيمه : پر مهر و بامحبت
حانيه : دلسوز فرزندان خويش و جامعه
منصوره : يارى شده بارگاه دوست
عابده : پرستشگر خدا
زاهده : پارساى واقعى
قوامه : نيايشگر و شب زنده دار
صوامه : بسيار روزه گير
حنانه : بسيار غمخوار و خيرخواه
شفيقه : پرمهر و دلسوز
بره : شايسته كردار
عطوفه : پرعاطفه و پرمهر
ممتحنه : آزمايش شده بارگاه حق
كوثر: سرچشمه خير و بركت
قانعه : حق شناس و كم توقع
عذراء: هماره دوشيزه
مغصوبه : بزرگ پيشوايى كه حقوقش به غارت رفت
مظلومه : بزرگ عدالتخواهى كه بر او بسيار ستم شد
بنت الصفوه : دخت برگزيده و شايسته
ركن الهدى : پايه و اساس هدايت
موطن الهدى : جايگاه بلند هدايت
صفوة ربها : برگزيده بارگاه پروردگار خويش
سيدة النساء : سالار بانوان گيتى
نور سماوى : نور آسمانى
درة بيضاء : گوهر نورافشان
بدر تمام : ماه شب چهاردهم
جوهرة العزة و الجلال : گوهر تابناك عزت و شكوه
غرة غراء : سپيدروى درخشنده
سر العظمة : راز بزرگى و رمز عظمت
عالية المحل : بلند جايگاه
شفيعة العصاة : شفاعتگر گناهكاران در روز رستاخيز
سر الله : راز نهانى عظمت خدا
ولية الله : دوست خالص خدا
حبيبة الله : محبوب بارگاه خدا
عين الله : چشم حق بين خدا
مشكوة نور الله : جايگاه و چراغدان نور خدا
آية النبوة : نشان رسالت و نبوت
دوحة النبى : شاخسار پيامبر
روح ابيه : روح و روان پدر
بنت المصطفى : دخت پيامبر برگزيده
قرة عين الرسول : نور ديده پيامبر
بضعة المصطفى : پاره وجود پيامبر
مهجة قلب المصطفى : خون قلب و مايه حيات پيامبر برگزيده
بقية المصطفى : بازمانده پيامبر
بقية النبوة : يادگار رسالت
زوجة الوصى : همتا و همپرواز جانشين راستين پيامبر
قرار قلب امها : آرام بخش دل مادر
جمال الاباء : سرمايه جمال و زيبايى پدران روزگار
شرف الابناء : مايه افتخار و مباهات و شرف فرزندان
كعبة الامال : كعبه آمال آرزومندان
مجهولة القدر : بزرگ پيشوايى كه قدرش ناشناخته ماند
المظلوم زوجها : بزرگ بانويى كه بر هم پروازش ناجوانمردانه ستم رفت
رضيض الصدر : همو كه سينه اش در هم كوبيده شد
مغصوبة الحق : همو كه حقوقش پايمال شد
المقتول ولدها : همو كه فرزندش به شهادت رسيد
خفى القبر : آن بزرگ قهرمان رادى و سرفرازى كه مزارش نهان است »»» ادامه مطلب